خورشیدی ( سان کانور)
_طوطی خورشیدی یکی از گونههای جنس Aratinga است که شامل چندین گونه دیگر نیز میشود. برخی از گونههای نزدیک به طوطی خورشیدی عبارتاند از:
1. Aratinga jandaya (طوطی جاندایا):
شبیه به طوطی خورشیدی، با رنگهای زرد و سبز و لکههای قرمز کمتر.
2. Aratinga auricapillus (طوطی طلاییسر):
دارای رنگهای سبز و زرد با سر طلایی.
3. Aratinga weddellii (طوطی دورگه یا طوطی دندانطلا):
با پرهایی بیشتر سبز و تهرنگ زرد روشن.
تفاوت گونهها:
این گونهها به دلیل شباهت زیاد در رنگ و اندازه اغلب اشتباه گرفته میشوند، اما هر کدام از نظر زیستگاه و توزیع جغرافیایی تفاوتهایی دارند. طوطی خورشیدی به دلیل رنگهای زنده و روشن زرد، نارنجی و سبز خود و همچنین شخصیت اجتماعی، بسیار محبوب در نگهداری خانگی است.
تعیین جنسیت در طوطی خورشیدی (Sun Conure) از طریق ظاهر خارجی (دیمورفیسم جنسی) بسیار دشوار است، زیرا نرها و مادهها در این گونه از نظر رنگآمیزی و اندازه تقریباً یکسان هستند. بنابراین روشهای دقیقتر و علمی برای تعیین جنسیت این طوطی مورد نیاز است.
روشهای تعیین جنسیت:
1. آزمایش DNA (رایجترین روش):
• نمونهای از پر، خون، یا سلولهای دهانی طوطی به آزمایشگاه ارسال میشود.
• این روش دقیق، غیرتهاجمی، و پرکاربرد است.
• نتایج معمولاً نشان میدهد که طوطی نر (ZZ) یا ماده (ZW) است.
2. معاینه فیزیکی (روش کمتر دقیق):
• دامپزشک متخصص پرندگان با لمس ناحیه لگن میتواند به صورت تقریبی جنسیت را تعیین کند.
• در مادهها، فاصله بین استخوانهای لگن کمی بیشتر از نرها است.
• این روش به تجربه دامپزشک بستگی دارد و ممکن است همیشه دقیق نباشد.
3. رفتارشناسی:
• در برخی موارد، نرها ممکن است فعالتر، اجتماعیتر و پر سر و صداتر باشند.
• مادهها اغلب رفتارهایی مثل آمادهسازی لانه و کندن را نشان میدهند، اما این رفتارها قطعی نیستند و بین طوطیها متفاوت است.
4. جراحی آندوسکوپی:
• این روش تهاجمی است و شامل مشاهده مستقیم اندامهای تولیدمثلی از طریق آندوسکوپ میشود.
• معمولاً در شرایط خاص یا برای اهداف تحقیقاتی استفاده میشود.
پیشنهاد:
برای تعیین جنسیت دقیق و ایمن، آزمایش DNA بهترین گزینه است، زیرا هم غیرتهاجمی است و هم نتایج بسیار دقیقی ارائه میدهد.
بایدهای رژیم غذایی طوطی خورشیدی:
1. پلتهای باکیفیت:
• بخش عمده رژیم غذایی باید از پلتهای مخصوص طوطی تشکیل شود که حاوی ویتامینها و مواد معدنی ضروری هستند.
• این پلتها باید فاقد رنگها و مواد افزودنی غیرطبیعی باشند.
2. میوهها:
• میوههای تازه مثل سیب (بدون دانه)، موز، انبه، پاپایا، کیوی، و پرتقال برای تأمین ویتامین C و A مناسب هستند.
• در مقدار متعادل استفاده شوند، زیرا قند بالای میوهها ممکن است مشکلات سلامتی ایجاد کند.
3. سبزیجات تازه:
• سبزیجاتی مانند هویج، کدو، بروکلی، اسفناج، و فلفل دلمهای قرمز منابع غنی از ویتامینها و آنتیاکسیدانها هستند.
• سبزیجات برگدار مثل کاهو و شاهی نیز مفیدند.
4. دانهها و مغزها:
• دانههای خام مثل ارزن و تخمه آفتابگردان در مقدار کم.
• مغزهای خام مثل گردو، بادام، یا پسته (بدون نمک) به عنوان تشویقی استفاده شوند.
• زیادهروی در مصرف آنها به دلیل چربی بالا توصیه نمیشود.
5. منابع پروتئینی:
• مقدار کمی تخممرغ آبپز، حبوبات پختهشده (مثل عدس)، یا دانههای جوانهزده.
6. آب تمیز و تازه:
• آب باید روزانه تعویض شود تا از آلودگی جلوگیری شود.
نبایدهای رژیم غذایی طوطی خورشیدی:
1. غذاهای مضر یا سمی:
• آووکادو، شکلات، کافئین، الکل، پیاز، سیر، و دانههای سیب سمی هستند و نباید به طوطی داده شوند.
2. غذاهای چرب یا شور:
• غذاهای سرخشده، کره، چیپس، و هر غذای حاوی نمک مضر است.
3. مواد قندی و فرآوریشده:
• شیرینیجات، شکلات، کیک، نوشیدنیهای قندی، و غذاهای آماده برای پرندهها مضر هستند.
4. لبنیات:
• طوطیها قادر به هضم لاکتوز نیستند، بنابراین مصرف لبنیات میتواند مشکلات گوارشی ایجاد کند.
5. غذاهای مانده یا کپکزده:
• این غذاها ممکن است باعث مسمومیت شوند.
6. دانهها و مغزهای طعمدار:
• مغزها یا دانههای شور، شیرین، یا دارای طعمدهنده مصنوعی.
نکات مهم:
• رژیم غذایی باید متنوع باشد تا تمام مواد مغذی مورد نیاز طوطی تأمین شود.
• از زیادهروی در غذاهای چرب و قندی خودداری کنید.
• اگر تغییر رژیمی نیاز است، باید به تدریج انجام شود تا طوطی به آن عادت کند.
شرایط نگهداری طوطی خورشیدی (Sun Conure) تأثیر زیادی بر سلامت جسمی و روانی این پرنده دارد. این طوطیها نیازمند محیطی مناسب با شرایط خاص هستند تا شاداب و سالم بمانند. در ادامه، جزئیات مربوط به قفس، نور، و رطوبت توضیح داده شده است:
1. قفس:
ابعاد قفس:
• طوطی خورشیدی پرندهای فعال است و به فضای کافی برای پرواز و بازی نیاز دارد.
• اندازه قفس باید حداقل 50×50×75 سانتیمتر باشد، اما هرچه بزرگتر باشد، بهتر است.
• فاصله بین میلهها نباید بیش از 2 سانتیمتر باشد تا از گیر افتادن سر پرنده جلوگیری شود.
جنس قفس:
• قفس باید از جنس استیل ضدزنگ یا مواد غیرسمی باشد.
• رنگ قفس نباید سرب یا فلزات سنگین داشته باشد، زیرا برای پرنده خطرناک است.
تجهیزات داخل قفس:
• چوب نشیمنگاه: از چوب طبیعی با قطرهای مختلف استفاده کنید تا پاهای پرنده قوی بماند.
• اسباببازیها: طوطی خورشیدی عاشق جویدن و بازی است؛ اسباببازیهای چوبی، طنابهای نخی، و زنگولهها مناسب هستند.
• ظروف غذا و آب: از ظروف استیل یا سرامیکی استفاده کنید و آنها را روزانه تمیز کنید.
• ظرف حمام: این پرندهها عاشق آببازی هستند. ظرف کمعمقی برای حمام فراهم کنید.
2. نور:
نور طبیعی:
• طوطی خورشیدی به چرخه طبیعی نور (روز و شب) نیاز دارد.
• روزانه 10 تا 12 ساعت نور طبیعی برای حفظ سلامت بدن و ریتم شبانهروزی لازم است.
نور مصنوعی:
• اگر دسترسی به نور طبیعی کافی نیست، از لامپهای مخصوص پرندگان (UVB و UVA) استفاده کنید. این لامپها به جذب ویتامین D کمک میکنند و سلامت پرها و استخوانها را تضمین میکنند.
• لامپ باید 8 تا 12 ساعت در روز روشن باشد و در فاصله 30 تا 40 سانتیمتر از قفس نصب شود.
تاریکی شب:
• برای استراحت پرنده، محیط باید کاملاً تاریک و آرام باشد. استفاده از روکش قفس یا قرار دادن قفس در اتاقی بدون نور توصیه میشود.
3. رطوبت:
رطوبت مناسب:
• طوطی خورشیدی بومی مناطق گرمسیری است و به رطوبت 40 تا 60 درصد نیاز دارد.
• در محیطهای خشک، از دستگاه بخور استفاده کنید تا رطوبت کافی تأمین شود.
• اسپری آب با دمای ملایم روی پرها نیز میتواند کمککننده باشد.
تهویه مناسب:
• محیط نگهداری باید دارای تهویه مناسب باشد، اما نباید جریان هوای سرد یا مستقیم وجود داشته باشد، زیرا این طوطیها به سرما حساس هستند.
4. دما:
دمای مناسب:
• دمای محیط باید بین 22 تا 28 درجه سانتیگراد باشد.
• دماهای زیر 18 درجه سانتیگراد یا بالای 30 درجه سانتیگراد میتواند به پرنده آسیب بزند.
5. نکات اضافی:
• موقعیت قفس: قفس را در جایی آرام، دور از آشپزخانه، دود، و سر و صدای زیاد قرار دهید.
• تعامل روزانه: طوطی خورشیدی پرندهای اجتماعی است و نیاز به تعامل روزانه با صاحب خود دارد.
• زمان بیرون از قفس: روزانه حداقل 2 تا 4 ساعت باید خارج از قفس باشد تا پرواز کند و فعالیت داشته باشد.